High tech expert Edwin

Edwin, kan je wat meer vertellen over je jezelf?

‘Mijn naam is Edwin, geboren en getogen in Nijmegen, waar ik vandaag nog steeds woonachtig ben met mijn vrouw en twee kinderen. Mijn eerste baan was als proces engineer bij Phillips, nu NXP-semiconductors, waarna ik al snel ben overgestapt naar ASML. Destijds, in 2004, nog een onbekend bedrijf met ~4000 man in dienst. In mijn eerste functie was ik vooral bezig met het afregelen van systemen bij klanten zoals TSMC, Samsung en Intel. Ik heb hierdoor veel van de wereld gezien.

Wat was je volgende stap in je carrière?

‘Vervolgens heb ik meerdere rollen vervuld bij ASML binnen de afdelingen; “Development”, “Manufacturing” en “Customer Support”. Vooral dat laatste was een interessante uitdaging, waar ik mij richtte op escalatie management voor klanten in Azië, EU en VS. Je merkt op dat moment sterk de impact van verschillende culturen, bedrijfspolitiek en werkwijze.’

Welke uitdagingen brengt dit met zich mee?

‘Hierbij moet je tegelijkertijd vlot schakelen met je interne klanten en soms ongewenst een mede collega vragen om dezelfde avond naar een ander continent te vliegen voor ondersteuning bij een probleem. Vijf jaar later werd ik zelf medeverantwoordelijk voor het opzetten van een “escalatie management” afdeling voor de nieuwste generatie scanners; EUV. Ik ben dankbaar voor alle uitdagingen die destijds op mijn pad zijn gekomen en waar ik een wereldwijd netwerk aan heb overgehouden.’

Waar ben je het meest trots op?

‘Akkodis geeft mij de mogelijkheid om “out-of-the-box” te denken als het gaat om toekomstige rollen die ik kan vervullen. Ik ben niet bang om iets nieuws aan te pakken, leidt graag projecten en merk dat een rol als coach mij ook goed ligt. De steun die ik krijg vanuit Akkodis, geeft mij vertrouwen om in de lead te zijn van mijn eigen carrière. Zo was mijn eerste opdracht voor Akkodis meteen weer bij ASML, op eigen initiatief.’

Wat is voor jou belangrijk voor in de toekomst?

‘Ik hoop in de toekomst meer opdrachten te vervullen en daar een visitekaartje met een goud randje achter te laten voor Akkodis.’